Bedensel açlık ile duygusal açlığı karıştıran çok kişi var, duygusal açlığı yenmek için ikisinin arasındaki farkı bilmek çok önemli. Nereden mi biliyorum? Ben de onlardan biriydim. Yıllar boyunca, her üzüldüğümde, kendimi kötü hissettiğimde ya da sinirlendiğimde mutluluğu veya rahatlama yolunu yiyeceklerde aradım. Bunu bilinçli olarak yapmıyordum elbette. Sonra kendimi aç hissetmemin sebebinin bedensel değil, duygusal açlık olduğunu fark ettim. Çok nadiren de olsa bu yanlışa hala düşebiliyor olsam da artık çok hızlı şekilde kendimi toparlayabiliyorum.
Farkındalık, bir sorunu çözme konusundaki en önemli adımdır. Eğer tatlılara saldırma, geceleri atıştırma ya da olmadık anlarda doyumsuzca yeme alışkanlıklarınız varsa durup düşünmek gerek. Mutluluğu bir dilim pastada mı arıyorum? Anlık yaşadığım mutluluk uğruna mı saldırıyorum yiyeceklere? Bu bir bedensel açlık mı yoksa duygularımın beni yönlendirmesine izin mi veriyorum?
Peki durum gerçekten böyleyse ne yapmak lazım? Sağlıklı beslenmeye yönelmek şart. Ama şunu unutmamak gerek, sağlıklı beslenmek sadece gıdalar ile olmuyor. Ruhunuzu, zihninizi sağlıklı tutmak önceliğiniz olmalı. Pozitif düşünce, inanç, telkin… Ardından sağlıklı, bedeninizin ihtiyaç duyduğu gıdalar. Sabit tutulan kan şekeri, açlık hissinden ve susuzluktan uzak durmak!
Dengeli bir beslenme ile tüm bunlara ulaşmak mümkün. 2 ya da 3 ana öğün yiyerek, gerekiyorsa ara öğün alışkanlığı edinerek tüm bu düzeni desteklemek şart. Ayrıca duygusal ataklarda, streste ve sinirde buzdolabına koşmak yerine yapılacak başka şeyler bulmak gerekli.
Serotonin (mutluluk hormonu) salgılamak istiyorsanız, 1 paket çikolatanın size vereceği “anlık” mutluluk yerine; kendinizi sokağa atıp yapacağınız bir yürüyüşü tercih edin. Güzel bir müzik eşliğinde ya da sadece sokağın sesini dinleyerek yapacağınız orta tempo bir yürüyüş ile kendinizi çok daha iyi hissedeceksiniz…
https://www.youtube.com/watch?v=SfkE2igwrqA
Bir bardak kahve ya da çay yapıp sevdiğiniz müziği açıp balkonunuzda birkaç derin nefes alarak kendinizi sakinleştirebilirsiniz. Eğer canınız sıkılıyor ya da kendinizi kötü hissediyorsanız, yemeğe saldırma eğilimindeyseniz, kendinizi oyalamaya çalışın. Bu bir ev işi olabilir, tamamlamadığınız bir iş olabilir, bitirmek istediğiniz bir kitap olabilir. Dolabınızı tekrar düzenlemek ya da yeni bir oyun bulup oynamak olabilir.
Canınız ne zaman tatlı yemek ya da abur cubura saldırmak isterse, önce derin bir nefes alıp gidip büyük bir bardak su için. Sonra kendinize aç olup olmadığınızı sorun. Eğer “gerçekten” açsanız ve son ana öğün yaptığınız saatin üzerinden çok zaman geçmişse, gidip çöp besinlere saldırmayın. Kendinize doyurucu ve besleyici, protein içeriği olan bir öğün hazırlayın. Öğün atladığınız için abur cubura saldırıyor olma ihtimaliniz yüksektir.
https://www.youtube.com/watch?v=hp0AtgdGSJY
Duygusal açlığınızı tamamen yenmeniz zaman alabilir. Bunu anlayıp çözüm yolu aramaya başlamış olsanız bile, defalarca bu hatayı tekrar etmeniz olasıdır. Hayal kırıklığına uğramayın. İradeniz zamanla, tıpkı kaslarınız gibi gelişir. Bu nedenle kendinize zaman tanıyın. Herkes için bu sürecin işleyişi bambaşkadır. Kendinizi başkaları ile kıyas etmeyin.
En önemlisi ise herkesin yolu başkadır. Çözüm yolu başkadır. Hikayesi ve dertleri başkadır.
Herkes kendi meditasyon ve rahatlama yolunu bulabilir. Eğer sorunun farkındaysanız, çözüm yaratmak mümkündür. Kabullenip anladıktan sonra; duygusal açlığın üstesinden gelmek mümkün…
https://simgetopcu.com/product?category=uzaktan-egitim